اشتغال انسان به كار و زندگى و مسئولیتهای اجتماعى،
گاهى موجب غفلت مى شود و توجه به كار، گاه انسان را از توجه به هدف باز مى
دارد و سبب مى شود وظیفه بزرگ یاد خدا و توجه به خود سازى و مبداء و
منتهاى هستى فراموش شود ، در این میان اعتكاف، آب حیات بخش در كویر
غفلتهاست.
اعتكاف زمینه توبه و بازگشت است.
بازگشت به قرآن و معنویت،
بازگشت به دعا و استمداد از عالم غیب،
بازگشت از"خودمدارى" به "خداگرایى"
ميلاد با سعادت وصي رسول رب العالمين(ص)،امام المتقين،مولانا اميرالمومنين
حضرت علي بن ابيطالب(صلوات الله عليه) بر شيعيان و محبان حضرتش مباركباد.
حضرت علي(ع) ۳۰سال بعد از تولد پيامبر اكرم(ص) در ۱۳ رجب به دنيا آمدند.محل تولد وي
شريف ترين و گرامي ترين نقطه روي زمين يعني در خانه ي خدا بود كه نه قبل از او و نه بعد
از وي كسي چنين افتخاري پيدا نكرده است.
پدر حضرت علي،ابوطالب فرزند عبدالمطلب است كه به مدت ۴۲ سال سرپرستي و حمايت از
پيامبر را بر عهده داشت و مادرش، فاطمه بنت اسد كه پيامبر او را مادر خوذد مي خواند.
شعري در وصف حضرت علي(ع):
شاهكار ذوالجلال
يا علي اي شاهكار ذو الجلال يا علي اي معدن فضل و كمال
مست صهبايت تمام انبياء در پناه تو بود ارض و سماء
سينه چاكان تو جمله قدسيان ذكر نام تو نماز عرشيان
نام تو رمز و كليد حكمت است عشق تو اصل و اساس خلقت است
لوح،جانا صفحه اي از روي توست عرش،يك ذره ز خاك كوي توست
سفره اي از خوان تو عرش برين جان فدايت يا امير المومنين
سجده آرد بر جمالت آفتاب صفحه اي از روي ماهت ماهتاب
شمس از رويت خجالت ميكشد ماه يك نقشي ز خالت مي كشد
دفترمدح تو قرآن مجيد اي اميد و ملجا هر نا اميد
اي تجليگاه الله الصّمد مظهر پاك هو الله احد
اي كرامت خانه زادت،يا علي اي شرافت در ركابت ،ياعلي
اي توئي آن كس كه جان را ترك گفت در خط جاي رسول الله خفت
روز خندق گفت ختم المرسلين ذات تو باشد اساس و ركن دين
"عبد زهرايم" غلام نام تو گشته ام مولا شكار دام تو
لطافت طبع امام خمینی